مبشرین|پایگاه خبر قرآنی و معارف اسلامی

مسجد جامع هرات یکی‌ از قدیمی‌ترین آثار تاریخی جهان
مسجد جامع هرات که به مسجد جمعه این شهر نیز مشهور است از قدیمی ترین مساجد افغانستان و جهان است .

  مسجد جامع هرات که به مسجد جمعه این شهر نیز مشهور است از قدیمی ترین مساجد افغانستان و جهان است و قدمت آن به سال 1202 میلادی می رسد. این مسجد مربوط به عهد تیموریان است.

 

تنها بخش کوچکی از مسجد عهد غوریان در درب ورودی جنوبی باقی مانده‌است. تزیینات دورهٔ غوری پسانترها زیر کار تزیین دورهٔ تیموریان که مسجد را به ذوق و سلیقهٔ خود تزیین نمودند مخفی ماند که در سال ۱۹۶۴ کارشناسان آن را بازیابی نمودند.

 

 اما در اثر مرور زمان بخش زیادی از کار پر مصرف تیموریان نیز از میان رفت که در نوسازی‌های سال ۱۳۲۲ خورشیدی روی مسجد انجام گرفت بخشی از آن بازسازی شد.

 

در عهد تیموریان پایتخت در هرات واقع گردیده بود. تیموریان با جلب هنرمندان، معماران، فیلسوفان و شعرا به دربار خود رهبری نهضت فرهنگی را بدست گرفتند که از دوره‌های پردرخشش تاریخ هرات می‌باشد. شاهرخ و همسرش گوهرشاد از پیشتازان دورهٔ نخست عصر تیموری به‌شمار می‌روند. حکومت سلطان حسین بایقرا از سال ۱۴۶۸ الی ۱۵۰۶ میلادی اوج دورهٔ طلایی تیموریان به‌شمار می‌رود.

 

 

 

 

 

مسجد جامع«النصر» سمبل فتوحات اسلامی در فلسطین
مسجد جامع «النصر» در شهر نابلس فلسطین از اماکن گردشگری در این شهر است که با گنبد سبز خود جلوه ویژه ای به این شهر داده است.

  از زمان قدیم، برخی مساجد رمز فتح شهرها و کشورها بوده اند. مسجد جامع النصر نیز یکی از این مساجد است که بعد از فتح شهر به دست مسلمانان، از کلیسا به مسجد تبدیل شده است.

 

 

مسجد جامع «النصر»، یکی از مساجد تاریخی در شهر نابلس فلسطین است که در منطقه «باب الساحه» در مرکز شهر قدیمی نابلس واقع شده است.

 

این مسجد پیش از آن کلیسا بوده است و در زمان حکومت صلیبی ها روی این معبد یک گنبد سبز رنگ نیم دایره ای بنا شده است.

 

این مکان در سال 1187 میلادی به دست «صلاح الدین ایوبی» آزاد شد و از کلیسا به مسجد تبدیل شد.

 

هنگامی که این مکان به مسجد تبدیل شد به میمنت پیروزی، نام این مسجد «النصر» گذاشته شد. این مسجد در طول سال های متمادی تجدید بنا و بازسازی شده است

 

مسجد جامع النصر در سال 1927 میلادی بر اثر وقوع زلزله تخریب شد و در سال 1935 میلادی بازسازی شد. در طبقه زیرین این مسجد، قبور تاریخی قرار دارد.

 

یکی از ویژگی های مسجد جامع النصر، ساختمان با صلابت و محکم ان است که با گنبدی سبز رنگ پوشیده شده است.

 

 

این مسجد دارای معماری بی نظیری است و هشت گنبد سبز کوچک نیز در اطراف آن وجود دارد.

 

گنبد این مسجد دارای سه پنجره است که نور را به داخل مسجد می تاباند و هر کدام در یک ضلع گنبد قرار گرفته است.

 

مسجد جامع النصر دارای یک مناره استوانه ای شکل است و نقوشی زیبا دارد که معماری آن به دوره ایوبی ها باز می گردد.

 

این مسجد دارای 72 پنجره مربعی شکل است که در اطراف مسجد قرار دارد. این مسجد همچنین دارای 32 ستون به اشکل مختلف و رنگ های مختلف همچون سبز و سفید است و محراب آن نیز از زیبایی خاصی برخوردار است.

 

مسجد جامع النصر دارای دو طبقه است و طبقه اول آن مکانی تجاری است و قبور شهدای مسلمان دوره جنگ صلیبی ها نیز در این طبقه قرار دارد.

 

 

طبقه دوم مسجد، مکان اصلی نماز است که به سبک بیزانس بنا شده است و سنگ های داخلی این مسجد ارغوانی رنگ است.

 

بعد از اشغالگری فلسطین توسط صهیونیست ها، این مسجد بارها تخریب شده است و شیشه های ان شکسته شده است.

 

با وجود حملات مکرر صهیونیست ها، این مسجد مقاوم باقی مانده است و نمازهای یومیه در آن برگزار می شود و گردشگران هنگام بازدید از شهر تاریخی نابلس از این مسجد بازدید می کنند.

 

 

مسجد«ابراهیمی» الخلیل، مدفن حضرت ابراهیم(ع)»
مسجد ابراهیمی در شهر الخلیل، مکانی است که قبر حضرت ابراهیم(ع) در آن واقع شده است و برای مسلمانان اهمیت زیادی دارد.

  «مسجد یا حرم ابراهیمی» در قلب شهر«الخلیل» در جنوب کرانه باختری قرار دارد.

 

اين مسجد دومين بنای مهم اسلامی پس از مسجد الاقصی در سرزمين فلسطينی به شمار می رود.

 

مسجد ابراهیمی بر اساس اظهارات مورخان، بر روی غاری که مکان دفن حضرت ابراهیم(ع) همسرش ساره، اسحاق (ع) و اسماعيل (ع) و يعقوب (ع) و يوسف (ع) و همسران آنها است، بنا شده است و به همین دلیل به مسجد «ابراهیمی» نیز مشهور است.

 

مسجد ابراهیمی از ساختمان های تاریخی و قدیمی شهر الخلیل است که از جایگاه ویژه ای میان مسلمانان برخوردار است.

 

اين مسجد در طول قرن های متمادی مکان زيارت مسلمانان از نقاط مختلف جهان بوده است.

 

در زمان اموی ها،  بر قبر حضرت ابراهیم(ع) گنبدی بنا واین مکان به مسجد تبديل شد؛  مورخان تاکيد دارند اين حرم قبل از اسلام به سوی قبله مسلمانان ساخته شده است.

 

در سال 1099 میلادی در جنگ صلیبی ها، این مکان به مدت 90 سال از مسجد به کلیسا تبدیل شد.

 

پس از آن، «صلاح الدین ایوبی» در سال 1187 میلادی این مسجد را آزاد کرد و منبر مشهور خود را برای حفظ جایگاه آن در مسجد ابراهیمی قرار داد.

 

 

در زمان مملوکی ها سال 1517 تا 1250 میلادی این شهر اهمیت زیادی پیدا کرد و مردم از کشورهای مختلف اسلامی برای بازدید به این مسجد می آمدند.

 

مملوکی ها اقدام به توسعه این مسجد کردند و ظرفیت آن را افزایش دادند و در عصر عثمانی ها در سال 1517 تا 1917 میلادی ساختمان مسجد را حفظ کردند و ملحقات جدیدی به آن اضافه کردند.

 

پس از آن در سال 1917 میلادی انگلیسی ها بر این شهر سیطره یافتند و سیطره مسلمانان بر حمایت از شهر کاهش یافت و این امر بر مساجد به ویژه مسجد ابراهیمی نیز تاثیر گذاشت.

 

 

پس از آن در سال 1948 میلادی سیطره انگلیسی ها بر فلسطین به پایان رسید و اداره مسجد ابراهیمی به اردن واگذار شد و این مسجد نیز در همان زمان توسعه یافت.

 

سپس در سال 1967 میلادی نیروهای اشغالگر اسراییل سیطره خود را بر این شهر افزایش دادند و در سال 1994 میلادی نیز « باروخ گولدشتاین» یک پزشک یهودی وابسته به گروه‌های تندروی رژیم صهیونیستی فاجعه ‌ای خونین در این مسجد به راه انداخت.

 

وی با همدستی ارتش رژیم صهیونیستی و شهرک نشینان به نمازگزاران شلیک کرد که در نتیجه این اقدام 29 نمازگزار کشته و 150 نفر دیگر زخمی شدند.

 

 

رژیم صهیونیستی بخش هایی از این مسجد را به روی مسلمانان بست و این اقدامات مقدمه ای برای تقسیم زمانی و مکانی مسجد ابراهیمی شد.

 

با گذشت سال ها از این حادثه، همچنان نظامیان رژیم صهیونیستی به مسلمانان سخت گیری کرده و از ورود آنان و پخش اذان از این مسجد جلوگیری می کنند.

 

 

 

مسجد تک مناره «سیدی امبارک» متعلق به قرن ۱۸ در «سئوتا» اسپانیا
مسجد «سیدی امبارک» ،مسجدی متعلق به قرن ۱۸ میلادی که در حومه خارجی شهر «سئوتا» اسپانیا واقع شده است دارای تنها یک مناره است.

  مسجد «سیدی امبارک» (Sidi Embarek ) مسجدی است که در حومه خارجی شهر «سئوتا» اسپانیا واقع شده است.

 

 

این مسجد در سال 1940 میلادی بر اساس پروژه «خوزه ماریا تجرو»،معمار اسپانیایی ساخته شد و در سال های اخیر بر اساس طرح دو معمار دیگر اسپانیایی به نام های « Ana Sales González» و « Teresa Cerdeira» بازسازی شد.

 

مسجد «سیدی امبارک» از بتن مسلح ساخته شده است و دارای یک طرح مستطیل شکل است اما طبقات آن به طور جداگانه با اتاق های مربع ساخته شده اند.

 

 

پنجره هایی که در هر طبقه وجود دارند به شکل مربع بوده و هر کدام دو طاق را در خود جای داده اند.

 

این مسجد دارای تنها یک مناره است که با رنگ های سفید و سبز رنگ آمیزی شده است.

 

 

در فضای بیرونی مسجد و در مقابل حجره هایی که هم برای جمع شدن نمازگزاران و هم برای استراحت آنها در نظر گرفته شده است فرش هایی گسترده شده اند که نمازگزاران می توانند مناسک عبادی خود را در آنجا به جای بیاورند.

 

 

اگرچه آمار دقیقی در مورد ظرفیت این مسجد برای پذیرایی از نمازگزاران وجود ندارد اما فضای بیرونی برای افزایش ظرفیت مسجد به منظور پذیرایی از تعداد بیشتر نمازگزاران در نظر گرفته شده است.

 

 

اطراف این مسجد هم یک قبرستان اسلامی وجود دارد که مورد استفاده مسلمانان در منطقه «سئوتا» است.

 

سئوتا که در زبان مغربی به آن سبته می‌گویند شهری خودمختار وابسته به اسپانیا به مساحت ۱۸٫۵ کیلومتر مربع در ساحل شمالی قاره آفریقا است که اکثر جمعیت آن را مسلمانان و مسیحیان تشکیل می دهند.

 

 

 

مسجد «علی بکاء»، میراث قفقازی در «الخلیل»
مسجد «علی بکاء» در شهر الخلیل واقع شده و به نام فردی عابد و صالح است که قفقازی تبار بوده و به عشق حضرت ابراهیم(ع) در این شهر زندگی کرده است.

 

 مسجد «علی بکاء» در شهر الخلیل فلسطین واقع شده است و به نام شیخ «علی بکاء»، یکی از شیوخ صوفی ها است که از قفقاز مهاجرت کرد و به این شهر آمد تا در مجاورت جد انبیاء حضرت ابراهیم خلیل الله(ع) باشد.

 

وی در این شهر و در مکانی که مسجد شده است، اسکان گزید و در سال 1271 میلادی فوت کرد.

 

شیخ علی بکاء، فردی صالح و عابد بوده و به مردم کمک می کرده است.

 

 

مسجد علی بکاء دارای یک مناره تاریخی است که به دوره ایوبی ها باز می گردد. این مسجد به وزارت اوقاف فلسطین وابسته است و تنها یک اماکن عبادی نیست و این مسجد کمیته زکات، دار القرآن کریم و یک مرکز پزشکی دارد که هفتاد نیرو آن را اداره می کنند.

 

حروف های نوشته شده بر روی سنگ، آیات قرآنی و ادعیه بر ستون مناره توصیف کننده دوران مملوکی است.

 

در مسجد علی بکاء همچنین امتحانات سالیانه تجوید قرآن کریم برگزار می شود وثبت نام سفر حج سالیانه در این مسجد انجام می شود.

 

 

در زمان «ظاهر بیبرس»، چهارمین سلطان مملوکی  پیش از وفات شیخ علی بکاء، این مسجد را بنا کرده است و در زمان «منصور قلاوون» گنبدی برای آن ساختند.

 

پس از آن در زمان «سیف الدین سلار»، نایب السلطنه دیار مصر و شام، در و مناره برای این مسجد بنا شد.

 

بنابراین گزارش، بیش از هفت قرن است که این مسجد بنا شده است و بخشی از آن در دست فلسطینی ها و بیشتر آن در سیطره صهیونیست ها قرار دارد.

 

 

محققان در زمینه تاریخ و تمدن اسلامی می گویند: شیخ علی بکاء نزدیک مسجد ابراهیمی مکانی را برای زندگی خود برگزید و پس از آن این مکان به مسجد تبدیل شد.

 

این مسجد همچنین مرکز علوم شرعی نیز است و خدمات پزشکی و امدادی به صورت رایگان ارائه می دهد.

 

به جزء مناره مسجد که 15 متر طول دارد و قدیمی است، بقیه بخش های مسجد نوسازی شده است.

 

در دهه هفتاد قرن گذشته ساختمان قدیمی مسجد تخریب و دوباره نوسازی شد.

 

مسجد«امام رضا(ع)» بئر العبد؛ محور مقاومت اسلامی در لبنان
مسجد امام رضا(ع) در بئر العبد بیروت، از مساجد انقلابی است که با تربیت شخصیت های اسلامی نقش مهمی در مقاومت اسلامی لبنان داشته است.

 

  «مساجد سنگر هستند»، این سخن امام راحل، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران است که مخالف استکبار و ظلم ستیزی بود.

 

سخنان تاریخی امام راحل، زمینه ای برای ظلم ستیزی شد، جوانان انقلابی به سخنان وی لبیک گفتند و جان خود را در راه مقاومت فدا کردند و این عشقی پنهانی بود که از مساجد آغاز شد و دستاوردهای عمیقی را در لبنان به همراه داشت.

 

مسجد «امام رضا(ع)»، واقع در ضاحیه جنوبی بیروت، یکی از مساجدی است که محور مقاومت بوده است و شخصیت های اسلامی جان خود را در این راه فدا کرده اند.

 

مسجد امام رضا(ع) در «بئر العبد» بیروت واقع شده است. این مسجد در سال 1975 میلادی تاسیس شده و یکی از مهم ترین اماکن عبادی است که نقش برجسته ای در مقاومت داشته است.

 

مسجد بئر العبد، مسجد «مقاومت اسلامی در لبنان» است. سخنرانی های آتشین سید «محمد حسین فضل الله» و برپایی دروس دینی و فرهنگی هفتگی در این مسجد، تفکر جهادی را میان جوانان اصلاح کرد.

 

در سال 1998 میلادی سید محمد حسین فضل الله درباره نقش مسجد امام رضا(ع) در بئر العبد  سوال کرد که جواب آن انقلاب بود.

 

مسجد جامع امام رضا(ع)، تاثیرگذاری به سزایی در تربیت صدها فرد جهادی داشته است.

 

در تاریخ ۱۷ می سال ۱۹۸۳ میلادی پس از حمله اسراییل به لبنان، توافق نامه ای با نام «17 می» امضا شد که این توافقنامه خشم لبنانی ها را در پی داشت.

 

این قرارداد خواهان خروج نیروهای ارتش اسراییل از بیروت بود و زمینه ‌ساز عادی سازی روابط بین دو کشور را فراهم می‌کرد. درطول مذاکرات این قرارداد لبنان تحت اشغال ارتش دو کشور اسراییل و سوریه بود.

 

مردم مناطق مختلف لبنان در مساجد و حسینیه ها این اقدام را محکوم کردند و علمای مسلمان در مسجد «امام رضا(ع)» تحصن کردند و در آن زمان «امین الجمیل»، رییس جمهور وقت لبنان دستور داد نیروهای ارتش لبنان در اطراف مسجد مستقر شوند و «محمد نجدی» در این راه شهید شد و همین امر باعث پایداری محور مقاومت علیه نیروهای اشغالگر صهیونیستی شد و این توافقنامه شوم در کمتر از یک سال با انتفاضه مردمی لغو شد.

 

بنابراین گزارش، سید «محمد حسین فضل الله» با سخنرانی های خود در مسجد امام رضا(ع) نقش مهمی در زنده نگه داشتن خط مقاومت داشته است.

 

آمریکایی ها و آل سعود با همراهی مزدوران صهیونیستی یک خودروی بمب گذاری شده را در بئر العبد منفجر کردند تا سید محمد حسین فضل الله را ترور کنند.

 

این اقدام، باعث شد نیروهای جهادی فعالیت خود را بیشتر کنند و این قتل عام و کشتار مردم نیز سرفصلی برای ادامه مقاومت شد که مسجد امام رضا(ع) آغازگر آن بوده است.